-
1 porażka
- ki; -ki; dat sg -ce; gen pl -ek( przegrana bitwa) defeat; ( niepowodzenie) failure* * *f.Gen.pl. -ek1. (= klęska w bitwie) defeat; ponieść porażkę l. doznać porażki t. przen. suffer defeat, be defeated.2. (= niepowodzenie) failure.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porażka
См. также в других словарях:
porażka — ż III, CMs. porażkażce; lm D. porażkażek 1. «przegrana bitwa; klęska» Dotkliwa porażka. Doznać porażki w bitwie. Wróg poniósł porażkę. 2. «poważne niepowodzenie; przegrana» Życiowa porażka. Porażka w wyborach … Słownik języka polskiego
klęska — ż III, CMs. klęskasce; lm D. klęsk 1. «przegrana ważna bitwa; porażka, pogrom» Bitwa skończyła się klęską. Wojska poniosły klęskę. 2. «niepowodzenie, wielkie nieszczęście, wielkie zniszczenie» Klęska bezrobocia, nieurodzaju, powodzi, pożaru.… … Słownik języka polskiego
